Wylew krwi do mózgu u noworodków

Najbardziej wrażliwymi częściami mózgu są obszary, w których komórki nerwowe powstały wcześnie na etapie płodowym. Komórki te przesunęły się następnie w kierunku kory mózgowej, pozostawiając obficie unaczynione, lekko krwawiące struktury przylegające do śródczaszki, tak zwane komory.

Częstotliwość występowania

Krwotoki mózgowe w okresie noworodkowym występują głównie u wcześniaków. Krwawienie w tkance mózgowej dzieci urodzonych w terminie jest bardzo rzadkie.

Diagnoza

Rutynową praktyką na oddziale noworodkowym jest wykonywanie badań ultrasonograficznych mózgu u wszystkich wcześniaków w celu wykrycia krwawienia. Pierwsze USG wykonuje się już w pierwszych dniach życia, a następnie regularnie w okresie opieki. W przypadku dzieci urodzonych przed 28 tygodniem badanie mózgu za pomocą rezonansu magnetycznego jest przeprowadzane w momencie, w którym planowo miały się urodzić, aby móc lepiej ocenić rozwój mózgu i możliwe trwałe uszkodzenia.

Rokowanie

Krwawienia nazywa się krwotokami dokomorowymi i klasyfikowane są według czterech stopni. Najłagodniejsza forma, stopień I, jest ograniczona do obszaru wzrostu i nie jest ściśle dokomorowa, to znaczy, że krew nie dostała się do śródczaszki. W przypadku krwawienia II stopnia do śródczaszki/komory mózgu dostała się mniejsza ilość krwi, a w stopniu III krwawienie jest tak duże, że wypełnia krwią ponad połowę komory. Krwawienia stopnia I-III nie wpływają na komórki nerwowe. Krwawienie IV stopnia wpływa również na tkankę mózgową sąsiadującą z komorami i zawsze prowadzi do trwałego uszkodzenia mózgu.

Krwawienia I i II stopnia wchłaniają się samoistnie i bardzo rzadko stają się przyczyną problemów neurologicznych w przyszłości. Po krwawieniu III stopnia istnieje ryzyko rozwoju wodogłowia u dziecka z szybko rosnącą głową. U dzieci z krwawieniem dokomorowym i do tkanki mózgu stopnia IV istnieje wysokie ryzyko wystąpienia problemów motorycznych w późniejszym życiu.

Tekst: Kajsa Bohlin Blennow, lekarz med.