چیست؟ (نیدکاپ)NIDCAP

«نیدکاپ» استرس و جدایی را از طریق مراقبت، محیط و کمک به توانایی ذاتی کودک برای رشد به صورت فردی برای کودک و وادلین کاهش می دهد. «نیدکاپ» یک «استاندارد طلایی» برای مراقبت های خانواده محور و کمک کننده به رشد در پرستاری از نوزادان است.

فلسفه «نیپدکاپ» چگونه تکامل یافته است؟

فلسفه مراقبتی «نیدکاپ» در دهه ۱۹۷۰ و ۸۰ میلادی توسط روانشناس تکاملی پروفسور هیدلیس آلس و همکارانش در مدرسه پزشکی هاروارد و بیمارستان کودکان بوستون و از طریق سالها مشاهده سیستماتیک نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه، همچنین تحقیقات پیشرفته، تکامل یافته است. این برنامه بر روی ۷۰ سال تحقیق و تجربه از مراقبت های خانواده محور و کمک کننده به رشد استوار بوده و اثر مثبت آن بر روی سلامتی و رشد کودکان بیمار و زودرس به صورت علمی ثابت شده است (بلوغ و ساختار مغزی بهتر ، زمان کوتاهتر مراقبت در بیمارستان، افزایش وزن بهتر، پیشرفت بهتر پس از پیگیری در سنین مدرسه).

تمرکز بر روی رفتار و نیاز کودک

«نیدکاپ» مبتنی بر درک رفتار کودک است. مبتنی بر مراقبت در محیط متناسب فردی، بر اینکه والدین مهمترین افراد کودک چه از نظر عاطفی و چه در مراقبت از کودک هستند، و بر اینکه همه کودکان از ظرفیت ذاتی برای رشد برخوردار هستند که می توان آن را با ارزیابی فردی ، سازگاری و پشتیبانی فردی بهینه سازی نمود.

کودکان بیمار و زودرس با وضوح کمتری ارتباط برقرار می کنند

کودکان سالم توانایی برجسته ای دارند که از طریق رفتار خود نیازشان به مراقبت را اعلام کنند. آنها تا حدودی می توانند خود را از محرک های بیش از حد محافظت کنند. آنها با گریه ، توجه والدین خود را جلب کرده و دلداری، کمک به خواب ، غذا ، شستشو و سایر مراقبت های مورد نیازشان را بدست می آورند.

کودکان نوزاد برای زنده ماندن و داشتن احساس خوب به نزدیکی و توجه مداوم والدین نیاز دارند. نوزادان دارای یک اراده از پیش برنامه ریزی شده ذاتی برای پیشرفت و پالایش مداوم در عملکردهای خود هستند. با جذب والدین خود با نگاهی چشمک زنانه ، آنها اطمینان حاصل می کنند که والدین به آنها حضور اجتماعی و نزدیکی ، لبخند ، بازی ، مکالمه یا شاید ترانه ای را که برای رشد و نمو خود برای تبدیل شدن به افراد صالح اجتماعی نیاز دارند می دهند.

نوزادان بیمار یا زودرس نیازهای خود را با وضوح کمتری اعلام می کنند. آنها برای پذیرش برداشت هایی که رشد آنها را به شکلی مثبت تحریک می کند و یا محافظت خود در برابر برداشت ها و محرک های هایی که ممکن است آن ها را تحت فشار قرار دهد دچار مشکل هستند. نوزادان زودرس هنوز در عملکردها و حواس خود به اندازه کافی رشد نکرده اند و قادر به کنار آمدن با محیط خارج از رحم نیستند که این امر منجر به استرس و تغییر رفتار می شود که می تواند منجر به اختلال در رشد و تأثیرگذاری بر روی وابستگی شود

مشاهده

برای وفق دادن درمان، مراقبت و پشتیبانی حمایتی برای کودکان ضعیف، موارد زیر لازم است:

• مشاهده دقیق رفتار و سطح بلوغ کودک
• تأمل بر روی این که محیط و مراقبت چه تاثیری بر روی کودک داشته است
• ـ تأمل در مورد این که مراقبت و محیط چگونه می تواند متناسب شود
• هر کودکی باید بتواند دلداری، راحتی و امنیت را تجربه کند. همه باید این فرصت را داشته باشند
• هر کودکی باید بتواند دلداری، رفاه و امنیت را تجربه کند. همه باید این فرصت را داشته باشند که بر اساس شرایط خود به بهترین صورت ممکن رشد کنند.

والدین سهم هستند و حضور دارند

برنامه مراقبت از «نیدکاپ» مبتنی بر روابط و همکاری نزدیک با والدین کودک است، که از همان ابتدا مهمترین افراد در زندگی کودک محسوب می شوند. والدین راهنمایی می گیرند که چگونه به بهترین وجه به فرزند خود کمک کرده و در شرایط مخصوص خودشان پشتیبانی دریافت می کنند. لازم نیست کودکان و والدین از هم جدا شوند بلکه باید اجازه داده شود در تمام مدت مراقبت از کودک در بیمارستان بمانند.

متن: استینا کلمینگ