مجرای شریانی باز

این بیماری عمدتا بر نوزادان زودرس تأثیر می گذارد و می تواند منجر به "شنت معکوس" شود، یعنی خون که قبلاً از طریق ریه ها عبور کرده است، مجدداً به گردش خون ریوی پمپ می شود. این به نوبه خود می تواند باعث شود خون در ریه ها جمع شده و مایعات جمع شود. در عکسبرداری ریه ها با اشعه ایکس ریه ها سفید بنظر می رسند، همانند ادم ریه. تشخیص "دوکتوز" تا حدی با شنیدن صدای باد از طریق گوش دادن با استتوسکوپ و تا حدی توسط سونوگرافی قلب صورت می گیرد که به این طریق می توان مجاری را مشاهده نمود، بزرگی آن را اندازه گیری کرد و جریان خون را ارزیابی نمود.

علائم یک مجرای شریانی باز، نوسان اکسیژن ، افزایش نیاز به اکسیژن و مشکلات تنفسی ثانویه از مایعات در ریه ها است.

درمان آن با پشتیبانی تنفسی ، گاز اکسیژن، سی-پاپ یا دستگاه تنفسی، و در صورت نیاز با استفاده از داروهای ادرار آور صورت می گیرد. همچنین برای کمک به مجرا که خود را مسدود کند، درمان های هدفمند وجود دارد. در این صورت به کودک به مدت ۳ روز ایبوپروفن ، همان ماده ای که در داروی مسکن وجود دارد، داده می شود. ایبوپروفن را می توان به صورت تزریقی یا از طریق سوند غذایی دریافت کرد. در موارد نادر، ممکن است برای بستن مجرا نیاز به عمل جراحی باشد. اگر بتوان صبر کرد، از همه بهتر است. اکثر قریب به اتفاق مجاری خود به‌ خود با نزدیک شدن کودک به رشد، یعنی زمانی که کودک در اصل باید به دنیا می آمد، خود را مسدود می کنند.

متن: کایسا بلن-نو، پزشک دارای پروانه