دیالیز

در دیالیز صفاقی (PD) که به آن دیالیز شکمی نیز گفته می شود ، خون با هدایت مایع دیالیز به داخل حفره صفاقی و در تماس با صفاق (semipermeabla membranet) در بدن تصفیه می شود. سموم و آب از طریق رگهای خونی موجود در صفاق به مایع دیالیز منتقل می شود. مایع دیالیز از یک محلول نمکی استریل و بدون پتاسیم تشکیل شده است. این ماده حاوی یک ذخیره برای حفظ اسیدیته نسبتاً ثابت در بدن است. مایع دیالیز همچنین حاوی ماده ای است که منجر به اسمز می شود، در آنجا آب از خون به مایع موجود در حفره شکم کشیده می شود. برای اینکه بتوانید مایع دیالیز را از داخل حفره شکم به خارج هدایت کنید ، یک سوند سیلیکونی نرم جراحی می شود.

دیالیز با اتصال یک سیستم بسته به یک کاتتر سیلیکونی نرم و پر کردن مقدار تجویز شده مایع به داخل حفره شکم شروع می شود. سپس مایع ممکن است برای مدت زمانی مشخص در حفره شکم باقی بماند. متعاقباً، حفره شکمی از مایعات دیالیز موجود حاوی سموم و آب منتقل شده از رگهای خونی محیطی از زمان جایگزینی مایع قبلی خالی می شود. هر تخلیه باید باعث شود که مایعات بیشتری از آنچه که در تعویض مایعات پر شده بود تخلیه شود. به این ترتیب آب اضافی می تواند از بدن خارج شود.

متن: ورونیکا بری گرن، پرستار دارای پروانه.